
Sorocko
Kościół w Sorocku
Miejscowość koło Tarnopola, niegdyś należała do Baworowskich. To właśnie Michał Wiktor Baworowski wraz z żoną, Marią Seweryną z Dunin-Borkowskich ufundowali na pocz. XX w. neogotycki kościół. Na bocznej ścianie figurują ich herby – Prus (Baworowskich) i Łąbędź (Duninów).
Architektem był Michał Kowalczyk.
Po wojnie kościół podzielił los innych świątyń na ziemiach zagrabionych przez ZSRR – został zamknięty, urządzono w nim kołchozowy magazyn zboża, potem nawozów. Wnętrze, które urządzano przez całe dwudziestolecie międzywojenne, zostało ogołocone. Zachowały się jedynie fragmenty dobrej roboty witraży (podobno wykonanych we Francji) – przedstawiały one patronki trzech córek właściciela wsi – Maryję, św. Annę i św. Zofię. Ostatnią właścicielką Sorocka była Maria Baworowska – aresztowana przez NKWD zmarła w 1940 r. w tarnopolskim więzieniu.
Niegdyś w Sorocku znajdował się także piękny neobarokowy pałac należący do Baworowskich (arch. P. Harasimowicz). Powstał on po przebudowaniu i rozszerzeniu starszego pałacu, wzniesionego przez Zabielskich. Niestety nie ma po nim ani śladu, zachowało się jedynie kilka zdjęć zrobionych w czasie I wojny światowej. (więcej zdjęć w źródłach).

Zbrodnie UPA w Sorocku
We wsi mieszkało przed wojną ok. 75% Ukraińców i 25% Polaków. Mieszkańcy Sorocka w czasie II wojny światowej byli ofiarami ataków UPA. Zginęło 112 osób, zaatakowanych m. in. w czasie pogrzebu. Część Ukraińców udzielała pomocy i ukrywała polskich sąsiadów.
źródła:
http://www.studiowschod.pl/wspomnienia-ocalonej-z-sorocka-wideo/
https://www.sejm-wielki.pl/b/1.518.91
https://www.lagis-hessen.de/de/subjects/browse/sourceId/78/page/17/sn/qhg (zdjęcia pałacu)