Od początków XVI w. przez ok. 200 lat Brzeżany należały do rodziny Sieniawskich. To właśnie oni wznieśli tu w połowie XVI w. potężną obronną renesansową rezydencję, która w następnych dziesięcioleciach była rozbudowaywana i urządzana, aż zyskała sobie miano Podolskiego Wawelu.
Zamek położony był na niedostępnym, podmokłym terenie nad rzeką Złota Lipa, niejednokrotnie odpierał ataki Tatarów, Turków, Kozaków.
Po Sieniawskich właścicielami zamku byli Czartoryscy, a po nich Lubomirscy i Potoccy. Od końca XVIII w. nie był zamieszkały i po woli popadał w ruinę. Zniszczeń dokończyła II w. św.
Na dziedzińcu zamkowym znajduje się kościół, w którym przez stulecia spoczywali członkowie rodziny Sieniawskich. Kilka renesansowych nagrobków udało się uratować przed zniszczeniem w okresie powojennym, jeden z nich jest eksponowany w muzeum w Olesku.
Ciekawostka: w XVIII w. w zamku brzeżańskim mieszkali… komuniści. Księża komuniści, inaczej bartolomici ;) Poguglajcie sobie.
Wejście na teren zamku kosztuje 3 hr.
