
Aleksij Iutin
„06.12.br. w Konsulacie RP we Lwowie odbyło się otwarcie wystawy „Świat fotografii Aleksego Iutina”, prezentującej dorobek znanego lwowskiego fotografika. Ten lwowski mistrz fotografii, urodził się pod St. Petersburgiem w 1940 r., powojenny los rzucił go wraz z rodziną do Lwowa. Na swoim koncie artysta posiada ponad 200 wystaw międzynarodowych na Ukrainie, w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech, Hiszpanii, Brazylii, Chinach, Argentynie, Belgii, Holandii, USA, Wielkiej Brytanii, Austrii, Macedonii, Kanadzie oraz Japonii. Jest ponadto laureatem 15 nagród, w tym także wyróżnienia Excellence, przyznanego przez Międzynarodową Federację Sztuki Fotograficznej (FIAP). Jednakże Aleksy Iutin jest nie tylko mistrzem fotografii, ale również ogromnym przyjacielem Polski i polskości we Lwowie. Od ponad 30 lat jest on związany z Polskim Teatrem Ludowym we Lwowie, ponadto należy do polskiego Lwowskiego Towarzystwa Miłośników Sztuk Pięknych, włada perfekcyjnie językiem polskim. Za swoje zasługi A. Iutin został odznaczony honorowym odznaczeniem Zasłużony dla kultury polskiej. Głównym motywem wystawy, otworzonej uroczyście przez Konsula Generalnego RP, jest czas i przemijanie. Prezentacja zdjęć została uzupełniona multimedialnym pokazem filmowym, podsumowującym ostatnie osiągnięcia artysty”.
„Znany lwowski artysta fotografik Aleksiej Iutin należy do grona niedoścignionych entuzjastów, dla których obserwacja świata przez obiektyw aparatu fotograficznego jest najlepszym sposobem przekraczania swojej własnej wizji istoty ludzkiej w jej wiolopłaszczyznowych manifestacjach.
Aleksiej Iutin urodził się w 1940 roku w miejscowości Gatczina koło Petersburga. Miał wiele szczęścia, gdy razem z rodzicami opuścił Petersburg tuż przed długotrwałym oblężeniem miasta podczas II wojny światowej. W ten sposób uniknął tragicznego losu ludności tam zamieszkałej.
W jego pracowitej rodzinie uczciwość i przedsiębiorczość były wysoce cenionymi wartościami. Do dziś Aleksiej korzysta z unikatowego modelu powiększalnika, wykonanego przez ojca w 1950 roku. Tak więc zamiłowanie do fotografiki Aleksiej odziedziczył po swoim ojcu. Swoje pierwsze zdjęcie Aleksiej wykonał mając 10 lat. Nie wiedział wówczas, że był to pierwszy krok w kierunku jego przyszłego zawodu.
Jako dubler sławnego rosyjskiego aktora Olega Borisowa, młody Aleksiej zagrał w filmie „Oleksa Dowbusz”, wykonując akrobatyczną sztukę. Ta przygoda nie odsunęła go jednak od fotografiki, lecz wzbogaciła jego doświadczenia artystyczne i życiowe. Wkrótce stał się mistrzem reportażu w gazecie wojskowej, dla której pracował jako fotoreporter przez ponad 20 lat. Iutin zdobył pewność siebie i przekonanie, co do swojej drogi po tym, jak otrzymał przyjacielskie błogosławieństwo od Siergieja Paradżanowa. Ten genialny reżyser prowadził warsztaty dla kinematografów amatorów we Lwowskim Domu Artystów Ludowych. Przy okazji obejrzał wystawę młodego fotografika Aleksiego. Paradżanow od razu dostrzegł potencjalne możliwości autora zdjęć. Zwrócił uwagę na jego posługiwanie się światłem, cieniem i kompozycją, które współtworzyły obraz na papierze. Proroctwo Siergieja Paradzhanowa spełniło się.
Dziś twórcze techniki Iutina łączą w sobie zarówno profesjonalizm na wysokim poziomie, jak również mistrzowskie opanowanie elementów scenicznych i kinematograficznych.
Aleksiej jest reżyserem fotografii, światła, scenografem, dekoratorem, reżyserem pantomimy, charakteryzatorem… Niezawodny techniczny perfekcjonizm dzieł Iutina czyni możliwym kontakt artysty z odbiorcą poprzez wywoływanie niezwykłych skojarzeń i myśli.
Jest w twórczości lwowskiego mistrza jeden szczególny wątek, którego nie każdy profesjonalny fotografik ważyłby się podjąć – delikatne kompozycje w niezwykle specyficznej przestrzeni estetycznej, łączą w sobie dwa różne, wydawałoby się, oddalone od siebie wymiary – ludzką egzystencję i materię nieożywioną. Na fotografiach obserwujemy codzienne życie i wyrafinowaną fantazję, portret znanego mistrza w zaskakującym otoczeniu, wzniosłość i twarde stąpanie po ziemi, wieczność i proza życia – po prostu chwile z codziennej egzystencji w kontekście filozoficznym, to coś, czego nie zauważamy w naszym szaleńczym pędzie „za chlebem”.
A zatem, idąc za wolą artysty, możemy nareszcie zatrzymać się i poczuć, jak każda cząsteczka wszechświata otrzymuje tę wyjątkową szansę, aby stworzyć dla niej pieśń i w ten sposób uwiecznić jej piękno. / Halina Domażyrowa/
Aleksiej Iutin brał udział w ponad 200 międzynarodowych wystawach w Europie i świecie.
Posiada wyróżnienie „Excellence FIAP nr E 02/49” oraz odznakę „ZASŁUŻONY DLA KULTURY POLSKIEJ” 2003r.
Wystawy indywidualne
Warszawa – Dom Polonii Polska 1998
Lwów – Galeria Art. Dzyga Ukraina 1999
Przemyśl – White Foto Galeria Polska 1999
Lwów – Muzeum Historyczne Ukraina 2000
Kraków – Dom Polonii Polska 2001
Kraków – mini galeria Polska 2001
Częstochowa – Art. Foto Galeria Polska 2002
Wiedeń – Galeria 1+2 Austria 2003
Przemyśl – Galeria „ Podcienie“ Polska 2003
Wurzburg – Galeria Kunststuck Niemcy 2003
Wurzburg – Bildungzentrum Schroder Haus Niemcy 2004
Prywatne kolekcje
Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Austria, Izrael, Polska, USA, Luksemburg”
„Aleksy Iutin urodził się w Sankt-Petersburgu, od lat mieszka we Lwowie. Każdym
nerwem jest związany z tkanką tego miasta. Ten jeden z dwóch mistrzów fotografii czarno-białej we Lwowie jest członkiem Lwowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, członkiem AFIAP, współpracuje z redakcją naszych „Lwowskich Spotkań”, zresztą podobnie jak wielu artystów fotografii czarno-białej „wyrósł” w środowisku dziennikarskim. Wydaje się, iż sztucznie teatralizowane postacie na jego fotografiach nawiązujące do kultury antycznej, żydowskiej, staropolskiej, jak gdyby wynikające z dzisiejszej rzeczywistości Lwowa, w zaułkach miasta, kawiarniach, w tle starych obramowań, portali, bram, dachów, uroczyskach pod miastem nawiązują do naszych najstarszych korzeni, archetypów kultury. Bohaterami zdjęć Aloszy Iutina są na co dzień mieszkający we Lwowie bardzo znani reżyserzy, plastycy, muzycy, artyści. „Czasami, żeby zorganizować taką sesję fotograficzną modlę się o to żeby ich wszystkich złapać razem, no i żeby pogoda dopisała” – skarży się Alosza. Zdaje się, że kancelaria niebieska mu sprzyja”.
„Znany lwowski artysta fotografik Aleksiej Iutin tworzy surrealistyczny obraz świata, zbudowany z nieoczekiwanego zestawiania rzeczywistych elementów. Bohaterami zdjęć Aloszy są na co dzień mieszkający we Lwowie znani reżyserzy, plastycy, muzycy, artyści. Model jest dla niego aktorem odgrywającym precyzyjny spektakl, którego akcja toczy się głównie we Lwowie i okolicach.
Iutin jest mistrzem w reżyserii fotografii, światła, scenografem, którego twórcze techniki łączą w sobie zarówno profesjonalizm na wysokim poziomie, jak również niezwykłe opanowanie elementów scenicznych i kinematograficznych”.
komentarze z blox.pl:
2008/02/26 14:14:44
Tak, Alosza jest niesamowity! Znam go jeszcze z lat 70-tych. Ma on to swoiste fotograficzno-artystyczne spojrzenie na świat. I ta jego skromność! W Teatrze przy Kopernika 42, do którego artyści miejscowi lgnęli jak pszczoły do miodu, był jeszcze bywalcem inny artysta, grafik, Węgier z pochodzenia, który milcząc obserwował nas wszystkich a później zdarzało się nam oglądać swoje karykatury. Wyliczmy: Walera – scenograf, reżyser, aktor, bard, Marion – grafik, Alosza – fotografik, tancerze z baletu – mozaika narodowości i specjalności! To były lata!