Dwaj panowie o podwójnych inicjałach, czyli Fellner&Helmer

Ferdinand Fellner (1847-1916) – z prawej, wiedeńczyk. Herman Helmer (1849-1919) – z brodą, urodzony w Niemczech, osiadły  w Wiedniu.

W 1873 r. panowie otwierają biuro architektoniczne specjalizujące się w budowie teatrów. zapotrzebowanie na takie budowle rosło, każde miasto stawiało sobie za punkt honoru, aby wznieść w reprezentacyjnym miejscu taki gmach, który pełniłby także rolę publicznego salonu i miejsca spotkań burżuazji. Od 1881 r., po wprowadzeniu nowych przepisów budowlanych, wiele starszych budynkow było przerabianych, aby spełnić wymogi bezpieczeństwa. Biuro miało pozycję niemalże monopolisty na terenie Austro-Węgier, ze względu na to, że oferowało wysoką jakość przy niskich kosztach i szybkiej realizacji, mogło zagwarantować wiarygodność, przewidywalność i profesjonalizm.

Początkowo architekci pracowali razem – Helmer w biurze, Fellner w terenie; później każdy z nich realizował osobne projekty. W pracowni zatrudnionych było do 20 architektów.
Ogólem w Europie wzniesiono 48 teatrów według projektów z pracowni F&H. Prawie wszystkie służą do dziś. Oprócz tego biuro projektowało domy handlowe, banki, hotele, pałace, zamki i dworki, wille, udokumentowano ponad 200 zrealizowanych projektów, od neorenesansowych w stylu, przez neobarokowe do modernistycznych.
Po upadku monarchii austro-węgierskiej ilość zamówień znacząco spadła i doprowadziła do zamknięcia pracowni.

Austria



Baden bei Wien
Stadttheater (1909)
816 miejsc

Berndorf
Stadttheater (1898)
488 miejsc

 
Graz
Opernhaus (1899)
1800 miejsc+200stojących (obecnie 1267+200)

Klagenfurt
Stadttheater (1910)
996 miejsc

Salzburg
Landestheater (1893)
1000 miejsc

 
Wiedeń
Konzerthaus  (1913)
duża sala – 2030 miejsc (obecnie 1840)
sala Mozarta – 893 miejsca (obecnie 704)
sala Shuberta – 414 miejsc (obecnie 336)

Wiedeń
Akademietheater (1913)
512 miejsc

Wiedeń
Neues Wiener Stadttheater (przebudowa 1918) // nie istnieje

Wiedeń
Ronacher (1888) (wykorzystuje starszą fasadę – Stadttheater)
1037 miejsc

Wiedeń
Stadttheater (1872) – przebudowany/Ronacher
1500 miejsc

Wiedeń
Theater an der Wien (przebudowa 1902) / nadbudowa mieszkalna nad starszym budynkiem teatru

Wiedeń
Volkstheater (1889)
1900 miejsc (obecnie 1148)

Bułgaria

Sofia
Nationalen Teatr „Ivan Vazov” (1906)
1021 miejsc

Chorwacja

Rijeka
Hrvatsko Narodno Kazaliste „Ivan Zajc” (1885)
1240 miejsc

Varazdin
Hrvatsko Narodno Kazaliste (1871-1873) //obecnie biblioteka

Zagrzeb
Hrvatsko Narodno Kazaliste (1895)
1200 miejsc (obecnie 800)

Czechy

Brno
Mahenovo divadlo („Deutsches Stadttheater”, 1882)
1250 miejsc

Jablonec nad Nisou
Mestské divadlo (1907)
585 miejsc, 236 stojących

Karlovy Vary
Divadlo V. Nezvala (1886)
850 miejsc

Karlovy Vary
Grand Hotel Pupp – Slavnostní Sál (1897?) //sala balowa w hotelu

Liberec
Divadlo F. X. Saldy (1883)
824 miejsca +132 stojące

Mladá Boleslav
Mestské divadlo (1909)

Praga
Státní Opera (1887)
2200 miejsc (obecnie 1046)

Niemcy

Augsburg
Stadttheater (1877)
1400 miejsc (obecnie 900)

Berlin
Komische Oper (1892) – na zewnątrz kompletnie przebudowana
1700 miejsc (obecnie 1270)

Darmstadt
Hoftheater (rebuilding)

Fürth
Stadttheater (1902)
1000 miejsc (obecnie 707)

Gießen
Stadttheater (1907)
802 miejsca +31 stojących (obecnie 574)

Hamburg
Deutsches Schauspielhaus (1900)
1831 miejsc (obecnie 1397)

Mainz
Staatstheater (1899) – udoskonalenia techniczne
1500 miejsc

Ravensburg
Konzerthaus (1897)
684 miejsca, obecnie 576

 
Wiesbaden
Staatstheater (1894)

Węgry

Budapeszt
Népszínház (1875) // nie istnieje – zniszczony podczas budowy metra w 1965 r.
2400 miejsc

Budapeszt
Vigszínház (1896)
1402 miejsca

Kecskemét
Katona József Színház (1896)
850 miejsc

 
Szeged
Nemzeti Színház (1883)
1100 miejsc

Polska

Bielsko-Biala
Teatr Polski (1904-1905) // przebudowa wnętrza

Cieszyn
Teatr im. Adama Mickiewicza (1910)
850 miejsc

Torun
Teatr im. Wilama Horzycy (1904)
842 miejsca

Rumunia



Cluj-Napoca
Teatrul National (1906)
1200 miejsc

Jassy
Teatrul National „Vasile Alecsandri” (1896)
1000 miejsc

Oradea
Teatrul de Stat („Szigligeti Színhzáz/Stadttheater”, 1900)
1000 miejsc

Timisoara
Teatrul National (1875) //przebudowany po 1919

Słowacja

Bratislava
Slovenské národné divadlo (1886)
1200 miejsc

Szwajcaria

Zürich
Opernhaus („Stadttheater”, 1891)
1238 miejsc (obecnie 1100)

Zürich
Tonhalle / Kongresshaus (1895)
duża sala: 1546 miejsc
mała sala: 600 miejsc
pawilon: 900 miejsc

Ukraina

Czerniowce
Teatr im. Olgi Kobylyanskoi (1905) // ten sam projekt wykorzystano w Fürth
813 miejsc

Odessa
Teatr Opery i Baletu (1887)
1664 miejsca