kilka faktów dot. Poznania (i okolic)

• ojciec Stanisława Szczepanowskiego pochodził z Kościana(?), gdzie prowadził melioracje;
• tam, gdzie skręca się z głównej alei cmentarza do Orląt pochowany jest student z Kościana, przewodniczący Stowarzyszenia Studentów z Kresów Zachodnich – Dionizy Walery Makowski;
• związki Gorgolewskiego z Poznaniem  – tu ukończył gimnazjum, zaprojektował gmach Towarzystwa Przyjaciół Nauk i kilka kamienic przy
• ul. Berlińskiej (ob. 27 grudnia). W Poznaniu poznał swoją pierwszą żonę Misię;
• Jan Sajdak (1882-1967) – filolog klasyczny, bizantynolog, docent Uniwersytetu Jagiellońskiego a następnie profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1916-1919) i Uniwersytetu Poznańskiego (1919-1933 i od 1946 r.), w którym założył Katedrę Filologii Klasycznej i którego był rektorem w latach 1931-1932.
  W latach 1918-1920 redagował „Eos” (periodyk poświęcony filologii klasycznej, założony w 1894 r. we Lwowie przez prof. Ludwika Ćwiklińskiego); redaktor wielotomowego wydania dzieła „Pisma ojców Kościoła pod redakcją prof. dr Jana Sajdaka” i licznych prac naukowych z dziedziny patrystyki (zwłaszcza dot. Grzegorza z Nazjanzu i Tertuliana); twórca (wspólnie z prof. Witoldem Klingerem) tzw. poznańskiej szkoły filologicznej; liczne prace z zakresu bizantynistyki (m.in. „Zarys literatury bizantyjskiej”). Autor znanego opracowania De codicibus graecis in Monte Cassino (Kraków 1913). Dokonał pierwszego na świecie przekładu poezji bizantyjskiej na język nowożytny (niemiecki) (wikipedia).
• Barbara Bittnerówna (ur. 4 września 1924 we Lwowie) – polska tancerka, primabalerina.
  Naukę tańca brała na prywatnych lekcjach u Stanisława Faliszewskiego we Lwowie, później w prywatnej szkole Zygmunta Dąbrowskiego w Warszawie. Jako cudowne dziecko, już w wieku 11 lat występowała na deskach Teatru Wielkiego we Lwowie. Po wojnie, od 1946 do 1949 była primabaleriną Opery w Poznaniu (wikipedia);
• Wojciech Dankowski (ur. ok. 1760, zm. po 1836) – polski kompozytor okresu klasycyzmu, uznawany za typowego reprezentanta stylu galant w Polsce.
  Pochodził prawdopodobnie z Wielkopolski, choć niektórzy badacze przypuszczają, że rodzina kompozytora była czeskiego pochodzenia (nosił on początkowo nazwisko Danek). Działał w klasztorze cystersów w Obrze, katedrze w Gnieźnie oraz kościele farnym św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Pełnił tam funkcję skrzypka, kapelmistrza, kompozytora, a prawdopodobnie również organisty.

  Od 1792 przebywał we Lwowie, gdzie był altowiolistą w orkiestrze operowej. Tu też poznał przybyłego ze Śląska Józefa Elsnera, który dyrygował lwowską orkiestrą. Wiadomo, że obaj muzycy się zaprzyjaźnili i że Elsner bardzo cenił zdolności kompozytorskie Dankowskiego, którego wspomina w swoim „Summariuszu” (pamiętniku pisanym przez Elsnera w latach 1839-41).

  Jego twórczość cieszyła się za życia autora dużą popularnością – jego utwory religijne przetrwały głównie w Wielkopolsce, ale także w innych regionach Polski (znaczny zbiór dzieł tego twórcy posiada Archiwum Jasnej Góry). Autografy jego kompozycji zachowały się w zbiorach muzykaliów po kapelach kościelnych w Grodzisku Wielkopolskim, Świętej Górze w Gostyniu, Fary Poznańskiej oraz w archiwaliach muzycznych Katedry w Gnieźnie.

  W zachowanej spuściźnie kompozytorskiej Dankowskiego ważne są przede wszystkim utwory religijne (msze, requiem, motety, litanie). Obecnie utwory Dankowskiego zaczynają być wydobywane z niepamięci, są wykonywane na koncertach oraz nagrywane na płyty (wikipedia);

• 27 października 2007 r. nastąpiło uroczyste poświęcenie i odsłonięcie w Brzuchowicach monumentu autorstwa prof. Józefa Stasińskiego z Poznania, który przedstawia Ojca Świętego siedzącego przed wizerunkiem M.B. Łaskawej z Katedry Lwowskiej z biblią w ręku i charakterystycznym pastorałem.

a więcej?