Jedno z najpiękniejszych i jednocześnie najmniej znanych wnętrz we Lwowie. Czegoś podobnego nie zobaczycie nigdzie na świecie. Nie zobaczycie też… we Lwowie. Bo nikt Wam nie zaproponuje.
Perełka, która, moim skromnym zdaniem spokojnie konkuruje ze znanym na całym świecie Teatrem Muzycznym w Barcelonie, stoi sobie cicho na uboczu, przez nikogo nie niepokojona. Omijają ją grupy wycieczkowe, a osoby zwiedzające na własną rękę nawet o niej nie wiedzą, bo i skąd? Przewodniki po Lwowie nie piszą o nim wcale lub zbywają małą wzmianką. „Budynek Ukraińskiego Towarzystwa Muzycznego… powstały w latach… Malowidła i witraże wykonane z wykorzystaniem ukraińskich motywów ludowych”. Zachęcające?
Tymczasem w środku feeria barw i majstersztyk zdobnictwa. Skromny z zewnątrz budynek nie zapowiada takiej niespodzianki w środku.
Budowę gmachu Ukraińskiego Towarzystwa Muzycznego rozpoczęto w ostatnich latach przed I wojną światową, kiedy secesja przybrała bardziej geometryczne formy. W takim stylu jest bryła budynku. Jego uroczyste otwarcie nastąpiło dokładnie 100 lat temu – w czasie I wojny światowej. Jednak to właśnie okres panowania secesji rozbudził także zainteresowanie sztuką ludową. Chętnie czerpał z motywów ludowych ukraiński malarz Modest Sosenko, autor monumentalnego dzieła – sali widowiskowej w gmachu Towarzystwa. Styl w którym tworzył, jest charakterystyczny tylko dla tego terenu i dla tego okresu, dlatego nigdzie na świecie nie zobaczycie nic podobnego. Motywy malarskie nawiązują do haftów z okolic Połtawy.
Przełom XIX i XX w. to wzmożona aktywizacja kulturalna i polityczna Ukraińców. Powstają nowe towarzystwa i organizacje, a co za tym idzie, zjawia się potrzeba budowy gmachów, które będą nie tylko miejscami zebrań, ale samym wyglądem będą wyrażały ducha narodu ukraińskiego. Stąd chętne sięganie po motywy ludowe.
Na ścianach umieszczono metalowe, imitujące drewno ozdoby w kształcie huculskich świeczników. Witraże wg szkiców Sosenki wyprodukowała krakowska pracownia Żeleńskiego. Medaliony na ścianie przedstawiają malowidła o tematyce ludowej wg szkiców Oleksy Nowakiwskiego.
dojazd
pl. Szaszkiewicza 5
tramwaje 2,9,10
sala znajduje się na 1. p. szkoły muzycznej – wystarczy zapytać portiera, zazwyczaj pozwalają zajrzeć.
Czy wiesz, że możesz komentować logując się za pomocą facebooka, google, twittera, disqus lub bez logowania? Wystarczy, że klikniesz ramkę Rozpocznij dyskusję> Nazwa> Wolę pisać jako gość.
