Jan Henryk Rosen (1891 – 1982)

• Od trzeciego roku życia mieszkał w Paryżu
• walczył w I wojnie św., był kawalerem Krzyża Virtuti Militari i Krzyża Walecznych, francuskiej Legii Honorowej
• Do Polski wrócił w 1921 roku mając lat 30
• w 1930 roku został profesorem rysunku figuralnego na Politechnice Lwowskiej
• był autorem m.in. polichromii kaplicy na Kahlenbergu pod Wiedniem i dwóch kompozycji o tematyce polskiej (Obrona Częstochowy i Cud nad Wisłą) malowanych w Castel Gandolfo na życzenie papieża Piusa XI; w Podkowie Leśnej wykonał w prezbiterium kościoła malowidło ścienne przedstawiające patrona kościoła – św. Krzysztofa i cztery kartony do witraży z wyobrażeniem świętych: Jana, Mikołaja, Juliana i Rafaela-Archanioła; malował kaplicę Seminarium Duchownego w Przemyślu i kościół parafialny w Krościenku, w Przytyku, Skarżysku Kamiennej, Lesku, Krościenku Wyżnym;

{źródło}

• Największą mozaiką na świecie (1200 m2) jest wykonana wprzez J. H. Rosena w kopule katedry św. Ludwika w St. Louis;
• W roku 1929 J. H. Rosen otrzymał brązowy medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu za kartony do witraży dla katedry ormiańskiej;
• „Sztuka Rosena skierowana jest w głąb, ku wielkim misteriom duszy. Rosen nie posiada wybuchowej mocy Wyspiańskiego, ale góruje nad nim pełnią zrozumienia i wczucia się w tajemnice wewnętrznego życia Kościoła, jego strukturę dogmatyczną”. M. Skrudlik
• Jego obrazy nie tyle są malowidłami, ile ofiarą składaną Bogu i ludziom. Pod tym względem Rosen był bliski malarzom średniowiecza, mnichom z klasztorów benedyktyńskich czy z góry Atos. Rosen był również typem artysty-naukowca, intelektualistą, głębokim znawcą historii Kościoła i sztuki. Ks. J. St. Pasierb podkreślając religijność malarstwa Rosena napisał, że to malarstwo cechowała „ortodoksja ikonografii”;

{źródło}

• mieszkał we Lwowie przy ul. Nabielaka (Kotlarewskiego) 37

{źródło}

• „urodzony między sztalugą a mieczem”;
• tłumacz na konferencji w Wersalu;
• „nie chciałem być malarzem, ale nic nie mogłem poradzić”;

{źródło}

• pierwszy po Michale Aniele artysta, który malował w prywatnej kaplicy papieży w Castel Gandolfo;
• jego ojciec był nadwornym malarzem cara Aleksandra II i Mikołaja II;
• wykładał na Politechnice lwowskiej w l. 1930-34; i na Uniwersytecie w Waszyngtonie od 1939 r.;
• nie rozstawał się z Wilfredem – lalką o wzroscie 18 cali, zrobiona z orzechów włoskich, która służyła mu jako model;

witraż autorstwa J. H. Rosena z kościoła w Podkowie Leśnej

malowidło J. H. Rosena z kościoła w Podkowie Leśnej